қысқы жайылым

См. также в других словарях:

• жайылым — зат. Ауыл маңындағы шалғайлау мал өрісі …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қотан — зат. Қойды жайылы,да баққан кезде түнде түнететін, күндіз жусататын орын. Қотанға жыл маусымы, ауа райы ескеріліп, өрістің шөбі аз, жайылымдық маңызы нашар, суаттан қашық, ыстық күндері қойға салқын соғып тұратын биіктеу, күзде ықтасын жер… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көктеу — зат. 1. Көктемгі қоныс. Шөптің жаңадан қаулап шыққан кезінде, көктем айларында мал жаятын өріс. Кей жерлерде мұны орта жайлау деп те атайды. 2. Өсімдіктің алғашқы өніп өсуі. ет. Керегенің көгін қайыс таспамен бекіту. зат. Көктемдегі жайылым,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• отар — зат. 1. Бөлек бағылатын бір қора қой. 2. Мал бағылатын жайылым …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• тебін — зат. Қар астында қалған шөпті малдың тұяғымен тарпып, аршып жеуі; қысқы жайылым …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• тегісен — сын. Мал жайылатын жазық жер, жайылым …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• адігөн — (Гур., Есб.) жайлау немесе жайылым. Мына қосшы балаларға а д і г ө н басына апаруға Сабит көлік берер (Гур., Есб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• атар — 1 (Сем., Ұрж.; Гур., Маңғ.; Жамб.; Орал, Жән.; Жезқ., Ұлы.; Қарақ.) отар, бір қора мал. Әлиде бір а т а р мал көрінеді (Сем., Ұрж.). Бір а т а р қойда екі шабан бар (Жезқ., Ұлы.). Бір а т а р қойды, Аңырақайға айда (Орал, Жән.). Әсіресе, шопан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• атау — 1 Қ орда., Арал; Қарақ.) кішкене арал, құрлық жер. Аралдың кейбір балық заводы а т а у д а тұрады Қ орда., Арал). Құланды маңы, Возрождение, Лазарева а т а у л а р ы н а балықшылар жегін (қ.), сонан балық аулату, балық сақтайтын орындар,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бейіл — (Монғ.) пейіл. Жайылым бар, б е й і л тар болып жатыр, шырағым (М. Құрман., 151). Жүсекеңнің бергеніне емес, б е й і л і н е риза болған қонақтар жайланып отыра бастады (М. Құрман., 204) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• боз — 1 Қ орда., Арал; Шымк., Түркіс.) далада өсетін көде, селеу. Бұл қонған жеріміздің маңайында б о з көп Қ орда., Арал) 2 1. (Көкш., 1 Май) жайылым жер. Мал жайылатын жерді б о з дейді (Көкш., 1 Май). 2. (Қарақ.) құнарлы, тың жер …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі